Page 51 - دستاوردهای علمی جهان ایران‌شناسی- شماره2
P. 51

‫بهار شعر فارسی در هندوستان که به وسیله‬
                                                ‫اکبرشاه و جهانگیرشاه و شا‌هجهان پدید آمد‪،‬‬
                                                ‫همان طور که گفته شد یکی از درخشا ‌نترین‬
                                                ‫دور‌ههای حکومت مغول در هندوستان است‪.‬‬
                                                ‫صفویان در ایران و تیموریان در هندوستان‬
                                                ‫روابط دوستان ‌های با یکدیگر داشتند و همین‬
                                                ‫روابط‪ ،‬تبادل منظم دانشمندان‪ ،‬شعرا و هنرمندان‬
                                                ‫مختلف را تشویق نمود‪ .‬آگرا در هندوستان و‬
                                                ‫اصفهان در ایران همانند دو بخش یک شهر علمی‬
                                                ‫شدند که مرکز این تبادل فرهنگی بود‪ .‬با حمایت‬
                                                ‫مغولان سبکی تحت عنوان «سبک هندی» در‬
                                                ‫زبان فارسی به وجود آمد‪ .‬در سطح فعالیت شعری‬
                                                ‫خود‪‌،‬هنرمندان هندی فارسی زبان‪‌،‬نه تنها راه‬
                                                ‫غزل را پیمودند بلکه بعض ‌یها شروع به سرودن‬

                                                             ‫مثنوی کردند (سلیمی‪.)112 ،1372 ،‬‬
                                                ‫از قرن شانزدهم‪ ،‬در زمان پادشاهی شاه عباس‬
                                                ‫ارتباط نزدیکی بین اصفهان و آگرا برقرار شد‪.‬‬
                                                ‫این ارتباط تا اعماق زندگی مردم بویژه هنر‪ ،‬ادب‬
                                                ‫و تجارت‪ ،‬نفوذ نمود‪ .‬در واقع این ارتباط یک‬
                                                ‫نوع تجدید رابطه بین شیوه حکومتی مغول و‬
                                                ‫امور اجرایی ایران به وجود آورد‪ .‬منص ‌بداری‬

                                                    ‫سنگ نوشته فارسی مسجد سرینگر کشمیر‪.‬‬
                                                    ‫این سنگ یكپارچه مرمر سیاه است كه‬

                                                      ‫فرمان شاه جهان بر آن نگارش شده است‪.‬‬
                                                    ‫شاه جهان ( ‪ )1666 -1592‬مانند پدر بزرگش‬
                                                    ‫اكبرشاه عاشق هنر و معماری و شعر و ادب‬

                                                                                  ‫فارسی بود‪.‬‬

‫‪49‬‬
   46   47   48   49   50   51   52   53   54   55   56