Page 155 - دستاوردهای علمی جهان ایران‌شناسی- شماره2
P. 155

‫«تحقیق ماللهند» اثر فاخر ابوریحان بیرونی‬
      ‫ابوریحان بیرونی که به عنوان «بیرونی در هندوستان» معروف شده؛ مؤلف کتاب ارزشمند‬
      ‫«تحقیق ماللهند» است که در واقع بزرگترین کتاب تاریخ هند محسوب می‌شود‪ .‬این کتاب درباره‬
      ‫مذهب‪ ،‬فلسفه‪ ،‬ادبیات‪ ،‬زمان‌شناسی‪ ،‬نجوم‪ ،‬قوانین تجارت‪‌،‬قانون و ستاره‌شناسی بحث می‌کند‪.‬‬

                                                                        ‫(سلیمی‪.)121 :1372 ،‬‬
      ‫ابوریحان بیرونی ریاضیدان شهیر قرن چهارم و پنجم هجری است‪ .‬وی در سفرهای جنگی‬
      ‫سلطان محمود غزنوی به هند همراه او بود و به مدت ‪ 40‬سال در این سرزمین زیست‪ .‬حاصل این‬
      ‫سفرها آشنایی عمیق ابوریحان بیرونی با زبان سانسکریت و عقاید هندوان بود که در نهایت منجر‬
      ‫به تالیف کتاب «تحقیق ماللهند» شد‪ .‬این کتاب در سال ‪ 1887‬میلادی به اهتمام پروفسور ساخائوو‬
      ‫با هزینه دولت هندوستان در لندن به چاپ رسید‪( .‬حکیمیان‪ .)44 :1352 ،‬علاقه و اهتمام بیرونی بیشتر‬
      ‫متوجه علوم نجوم و هیئت بوده ولی او چون در مرزهای هندوستان م ‌یزیسته کوشش مضاعفی هم‬
      ‫به کار برده تا زبان هندی را به خوبی بیاموزد و هند را به مل ‌تهایی که در آغاز قرن ‪ 11‬میلادی به‬
      ‫عربی سخن م ‌یگفتند‪ ،‬بشناساند‪ .‬در سال ‪ 1943‬رائینو‪ 1‬این مطلب را خاطرنشان ساخته که در کتاب‬
      ‫بسیار نفیس «الهند» که بیرونی آنرا به تاریخ تمام زمین ‌ههای فکری هندی اختصاص داده‪ ،‬تمام فرضیه‬
      ‫داروین را در موضوع قانون ب ‌هگزینی طبیعت یا انتخاب اصلح م ‌یتوان یافت‪ .‬به احتمال قوی‪ ،‬داروین‬
      ‫کتاب بیرونی را نم ‌یشناخته و حتی از وجود آن هم ب ‌یاطلاع بوده‪ .‬اطلاعاتی که م ‌یتوان در کتاب‬
      ‫الهند بیرونی یافت و شباهتی که بین آنها و نظریه «ب ‌هگزینی طبیعی و یا مصنوعی» داروین وجود‬
      ‫دارد‪ ،‬به همان اندازه جالب است که م ‌یتوان از خلال آثار بیرونی که در مرز جهان هند نوشته شده‪ ،‬به‬
      ‫مطلبی رسید که نمودار یک اتحاد پیشرفته و یا یک پیوستگی حقیقی بین دو جهان فرهنگی یونان و‬
      ‫هند میباشد‪ .‬در واقع ما در کتاب بیرونی نظریاتی را م ‌ییابیم که با نظریات داروین‪ ،‬شباهت کلی دارد‪.‬‬
      ‫در این مورد فصلی از کتاب «الهند»؛ فصل ‪ 47‬که عنوان آن «در بیابان با سدیو و جن ‌گهای بهارات»‬
      ‫است‪ ،‬جالب است‪ .‬بدین ترتیب اگر نگوئیم کتاب الهند بیرونی از لحاظ تاریخی با تئوری داروین‬
      ‫ب ‌یتناسب است؛ لااقل م ‌یتوانیم بگوییم که برای اثبات این مطلب که در کتاب بیرونی م ‌یتوان‬
      ‫پی ‌شگفت ‌های از نظریه داروین یافت؛ دلیل کافی در دست نیست‪ .‬م ‌یتوان به اختصار چنین نتیجه‬

           ‫‪1. Rainow‬‬

‫‪153‬‬
   150   151   152   153   154   155   156   157   158   159   160