Page 135 - دستاوردهای علمی جهان ایران‌شناسی- شماره2

‫سیدمنالشاهالقادری‬
‫‪S.Manal Shah Alghaderi‬‬

‫دكتر سید منال شاه ‌القادری فرزند مولانا القادری در سال ‪1935‬م در یك خانواده اهل‬
‫علم و عرفان در شهر كلكته متولد شد‪ .‬پس از پایان دوره ابتدایی و متوسطه وارد دانشگاه‬
‫كلكته گردید و از آن دانشگاه موفق به دریافت دكتری زبان و ادبیات فارسی شد‪ .‬رساله ایشان‬
‫تصحیح دیوان بقیه نقیه سروده امیرخسرو دهلوی است‪ .‬ایشان استاد دانشگاه كلكته و یكی‬
‫از چهره‌های درخشان زبان فارسی و عربی در بنگاله می‌باشد‪ .‬دكتر سید منال شاه به زبان‌های‬
‫اردو‪ ،‬انگلیسی‪ ،‬بنگالی‪ ،‬هندی و عربی نیز آشنایی دارد‪ .‬در سال ‪1976‬م‪ .‬به مدت سه ماه برای‬
‫تحقیق در زبان فارسی به ایران مسافرت كرده است‪ .‬مقالات و تألیفات استاد در زمینه ادب‬

‫فارسی بسیار است‪‌،‬از آن جمله‪:‬‬
‫‪ .1‬تصحیح دیوان‌های امیرخسرو دهلوی‪ ،‬دهلی‪ ،‬سال ‪1975‬؛‬
‫‪ .2‬شرح حال سیدنا حضرت غوث اعظم عبدالقادر جیلانی‪ ،‬به زبان انگلیسی‪ ،‬كلكته؛‬

‫‪ .3‬مولای مشكل گشا‪ ،‬حضرت علی (ع)‪ ،‬به زبان اردو‪.‬‬

‫حافظمحمودشیرانی‬
‫‪Hafez Mahmod Shirani‬‬

‫(‪1946-1880‬م)‬
‫حافظ محمود شیرانی از استادان و ادیبان نا ‌مآور هندوستان بود و در لاهور زندگی می‌كرد‪ .‬وی‬
‫استاد دانشگاه پنجاب بود‪ .‬او نخستین كسی است كه دریافت یوسف و زلیخا منسوب به فردوسی‬
‫از فردوسی نیست (پیش از عبدالعظیم قریب و مجتبی مینوی) او چندین مقاله درباره فردوسی و‬
‫شاهنامه دارد كه خوشبختانه به فارسی هم ترجمه شده است‪ .‬از استادان بنام دانشگاه لاهور و از‬
‫محققان برجسته در زمینه ادبیات فارسی بود‪ .‬او دارای كتابخانه‌ای بود كه نسخه‌های خطی آن واجد‬

‫اهمیت بسیار است‪ .‬خوشبختانه فهرست آنها منتشر شده است‪.‬‬

‫‪133‬‬