Page 94 - دستاوردهای علمی جهان ایران‌شناسی- شماره2

‫مراسم مذهبی باستانی‪ ،‬افزوده‌ها و اصلاحات شكل‌گرفته در آنها؛‬
‫مطالعات ایرانی؛‬

‫زرتشت و دعای اهونه وریه؛‬
‫برشنوم تطهیر بزرگ‪.‬‬
‫درباره اش‪:‬‬

‫مطالعات شرقی به افتخار كرستجی ایرچ جی پاوری‪.‬‬

‫ایرججهانگیرسهرابجیتاراپوروالا‬
‫‪Irach Jehangir Taraporewala‬‬

‫وی از پارسیان هند‪ ،‬در ‪ 22‬ژوئیه سال ‪ 1884‬در حیدرآباد ب ‌هدنیا آمد‪ .‬در سال ‪ 1903‬از‬
‫دانشگاه بمبئی لیسانس زبان انگلیسی و سنسكریت گرفت‪ .‬سپس به انگلستان رفت و از سال‬
‫‪ 1904‬تا ‪ 1909‬در دانشگاه كمبریج به تحصیل در رشته حقوق پرداخت‪ .‬همچنین با سفر به فرانسه‬
‫و آلمان‪ ،‬زبان‌های این دو كشور را ب ‌هخوبی فراگرفت‪ .‬در سال ‪ 1911‬بار دیگر به اروپا سفر كرد و‬
‫در دانشگاه‌های كمبریج و وورتسبورگ آلمان به تحصیل پرداخت‪ .‬در انگلستان زبان سنسكریت‬
‫را نزد پروفسور راپسن‪ ،‬زبان‌شناسی تطبیقی نزد پروفسور جایلز‪ ،‬زبان‌های فارسی و عربی نزد‬
‫پروفسور ادوارد براون‪ ،‬زبان‌های ایرانی نزد رنلدالین نیكلسن و در آلمان زبان سنسكریت نزد‬
‫پروفسور ژولی‪ ،‬اوستا نزد پروفسور كریستیان بارتولومه و زبان‌های قدیم ایرانی را نزد پروفسور‬

‫گلدنر‪ ،‬فراگرفت‪ 1913 .‬به اخذ درجه دكتری از دانشگاه وورتسبورگ نائل آمد‪.‬‬
‫از سال ‪ 1909‬تا ‪ 1911‬استاد زبان و ادبیات انگلیسی در سنترال كالج بنارس‪ 1817 ،‬تا ‪1913‬‬
‫رئیس دبیرستانی در بمبئی و مدرس زبان‌شناسی تطبیقی در دانشگاه بمبئی و از ‪ 1917‬تا ‪1930‬‬
‫استاد زبان‌های اوستا‪ ،‬پارسی‪ ،‬سنسكریت و سایر زبان‌های هند و ایرانی پیش از اسلام‪ ،‬در دانشگاه‬
‫كلكته بود‪ .‬همچنین بنا به درخواست رابیندرانات تاگور و وزارت فرهنگ هند در دانشگاه تازه‬
‫تأسیس شانتی نیكتان زبا ‌نهای اوستا و سنسكریت و تاریخ تمدن ایران باستان تدریس می‌كرد‪.‬‬
‫از سال ‪ 1930‬تا ‪ 1940‬رئیس مدرسه كامه آتورتان در بمبئی و از ‪ 1940‬تا ‪ 1942‬استاد تاریخ و‬

‫تمدن و زبا ‌نهای باستانی ایران در دكن كالج شهر پونا بود‪.‬‬

‫‪92‬‬